Wim van Rooy is mijn favoriete Vlaamse denker en filosoof, en minimaal een keer per jaar moet ik bij hem op audiëntie in Antwerpen. Vorig jaar gaf hij in het kader van Safari Eurabia zijn kijk opde islam en de omvolking, nu op het Vlaamse patriottisme.

Tekst: Arthur van Amerongen. Foto's: Teun Voeten

Van Rooy: “Waarmee eerst te beginnen? Want de catastrofen-era is danig aan het werk, zodanig zelfs dat een denker als Guillaume Faye spreekt van 'la convergence des catastrophes'. Laten we klein beginnen. Het eigen land, al voel ik België absoluut niet aan als 'eigen land', het is een verziekte staat. ‘A clear and present danger', zowel voor de generatie die nu leeft als voor de volgende, met een eerste minister die bij de gratie van de Waalse socialisten aan het roer van een zinkend schip mag blijven staan. Een eerste minister die wij porno-premier noemen wegens zijn sms-gehijg gericht aan een Italiaanse porno-del. Onomwonden: België is failliet. 

Het land - artificieel tot stand gekomen door de perverse synergie van de toenmalige Europese elites - is, zoals het in de buitenlandse pers genoemd wordt, de perfecte failed state. Daarin zijn we onovertroffen: in het surrealistisch omvormen van het kwade. Echter, we hebben geen geld meer, alles is op. De rente die wij betalen over de schuld is hallucinant. De EU en het IMF beginnen het geduld te verliezen met België en er zal allicht worden ingegrepen, al zijn we meesters van de camouflage. Dan zullen we de pensioenen eerst moeten hervormen, en vooral de ambtenarenpensioenen. Dat is ook gebeurd in Portugal en Griekenland.  

Als de N-VA of het Vlaams Belang bij de verkiezingen volgende jaar de macht grijpt - of samen, al is dat weinig waarschijnlijk gezien de koude persoonlijkheid van de Wever - zal de EU nog sneller ingrijpen. Dan wordt het een Catalonië-scenario, al is de Vlaamse burger de braafste onder de volkeren. Wie meer dan honderdvijftig jaar Vlaamse beweging bestudeert kan niet anders dan  concluderen: wat een jaknikker is die Vlaam (het woord is van Jeroen Brouwers) toch!”

Wederom de drank en het spel geparkeerd voor een lezing bij de erudiete schrijver-historicus Wim van Rooy

Volgens de islam- en moslimknuffelende Vlaamse dagbladen is Wim van Rooy de gevaarlijkste man van het land maar ik vind nonkel Wim de aardigste man van België. Zijn schitterende en vooral snoeiharde meesterwerk Waarover men niet spreekt werd, zoals de titel al voorspelde, angstvallig kapot gezwegen maar is al jaren een bestseller. Van Rooy geeft zo'n tweehonderd lezingen per jaar dus het cordon sanitair (schutkring is een mooier woord) van de Belgische media werkt niet, net zomin als dat niet werkte bij het Vlaams Belang van Wims zoon Sam. 

Een paar jaar geleden was ik met het montere tweetal en mijn mattie Pieter Waterdrinker op studiereis door het Heilige Land. Deze geheel verzorgde vakantie werd verzorgd door reisbureau CIDI en mijn dankbare tweets werkten als een rode lap op een stier. Het digitale riool barstte open. De usual suspects -  Sybrenkooistraoïden en andere hysterische bipolaire Wajongers en RIAGG-habitués - reageerden net zo fel als het handjevol useful idiots van een Ander Joods Geluid. 

Een wappie noemde mij opperracist en een anonieme mesjoggene schreef schuimbekkend dat ik mij acht dagen aan de rand van een zwembad in een vijfsterrenhotel in Tel Aviv liet vollopen met champagne, omringd door Russische kommersjele sekswerksters en op kosten van het het Internationale Zionisme, terwijl nonkel Wim van Rooy mij voorlas uit Mein Kampf. Uiteraard klopt dat, met de kanttekening dat nonkel Wim mij voorlas uit de Hebreeuwse vertaling van Mein Kampf. 

Genoeg gezeverd! Met mijn maat Teun Voeten ga ik op bezoek bij Van Rooy in zijn woonst Antwerpen voor een masterclass islamofobie.  Ik ben zijn ned'rige discipel en het dientengevolge altijd roerend eens met Van Rooy, die ik qua geleerdheid veel hoger aanschrijf dan mijzelf.